Is ook zo wat
je schrijft wat letters neer
en klaar
over water, diepte, onstilbare verlangens,
over jouw lippen op mijn lippen
vreugde, verdriet, dan volgen er tranen
van ontroering
en meer.
Ik laat de wind door jouw haren spelen
‘en zo zouden we nog uren door kunnen gaan’
zei jij, en ik zie ons nog daar staan,
terwijl onze lippen elkaar streelden,
op straat, het geluid van auto’s, mensen,
jij die weg wilde gaan
ik dacht ‘dat komt later wel goed’,
we hadden, neen hebben,
ontroering nodig,
veel ontroering,
dacht ik,
eenvoudig verstild
(later vroeg je me
of ik bleef, ik wilde graag
maar was moe en viel in
slaap bijna,
nog later trok je me
over een muurtje en..
of heb ik dat gedroomd?)