Nu weet ik wie u was,
jonge vrouw te Woudsend,
in juli1974 op een mooie zomerdag
lopend met haar 4 jarig broertje
aan haar hand
in spijkerbroek over de Midstrjitte
richting Nije Buorren.
U was het moeder Maria,
gij grote genade,
eeuwige beschermster.
U beloofde me daar,
tot me te komen in tijden
van grote eenzaamheid,
ik had dat niet door,
ik dacht er niet over na,
maar nu,
dertig jaar later,
zie ik u daar weer lopen,
en begrijp ik nu pas wat u toen bedoelde.
Ik zal immer door strijden
nooit versagen
kom daar anno nu nog maar eens om,
in de tijden van veel geld en altijd dom.
Het schitterende Friese dorp
Woudseind (Waldsein),
terecht uitgekozen voor uw verschijning,
zo licht en zo vanzelfsprekend
dat ik niet aarzel om te zeggen,
nader tot u, Maria,
nader tot u voor eeuwig,
nader tot u, voor altijd