Vreemd een Taoist
groet mij, van lang geleden
zond hij mij legers
Toen de slag eenmaal
gestreden was keek ze vreemd
teleurverloren
Ze vroeg me: denk je
nog wel eens ik onderbrak
haar: neen! Ze vertrok
Nu ik op weg ben
en mensen dit zien als iets
jaloezie, honing
Ze streed met de ver-
keerde, lage wapens, ze moest wel
verliezen wat laf
Altijd anderen de schuld
geven nooit bij zichzelf
te rade gaan, 3x laf
Strijden tot je erbij
neervalt, Tao zijn, geen haiku’s
onvoorwaardelijk gevecht