Een Hongaar wil ik worden,
een Hongaar wil ik zijn
een Hongaar wil ik blijven,
meer dan een mens, Hongaars,
bij de St. Istvan Basiliek
een uiterst gelovige Hongaar zijn
en blijven en worden en volhouden,
een prachtige Hongaarse vrouw (M. bijv.) trouwen.
Die fantastische Hongaren
dat schitterende oud (Half?) Aziatische volk
die Hunnen die geen hunnen zijn,
maar de meest aardige mensen ter wereld.
Zelden een aardiger vrouw gesproken
dan de Hongaarse C., die puur voor haar plezier,
en nergens anders om,
Nederlands ging leren,
Nederlands met me sprak en perfect en werkelijk vloeiend,
met een soort vriendelijk in de verte vaag Vlaams accent
en ontzettend aardig zeg, die C,
vriendelijker kon bijna niet.
Hongarije met een onnavolgbare
nauwelijks te leren taal: het Hongaars,
Köszonöm,
zoekt u dat maar eens op,
en spreekt u dat maar eens uit,
ik zou het niet weten waarmee ik
het zou moeten vergelijken,
die prachtig innemende gezichten
dat schitterende land,
die weemoedige (zigeunerviool)muziek,
(Egy szép asszonymak, zoekt u dat ook maar eens op).
Ik zou er erg genieten van de stad, van Boeda
en van Pest,
van de ongekend weelderig heerlijke badhuizen,
er langer dan kan blijven,
waarom kent het Oostgedeelte van dit prachtland
helaas het hoogste percentage zelfmoorden
van de hele wereld? (Vertelde een Hongaarse me.)
We zijn een wat somber volk, zei een Hongaarse me ooit,
dat uiteindelijk wanhoopt aan het leven.
het zal komen door de tijd,
die ook hier over de steppen alsmaar doorraast,
als een meedogenloze trein, (geen tijd voor paarden meer)
nergens de tijd voor laat, te laat,
geen verpozen, geen vertragen,
geen zigeunermuziekmelancholie,
maar haast en haast en helaas de tijd zal me belagen,
ik mag niet versagen,
geen tijd; spijt?